Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2013

Από που και ως που να παίξει μπαλάρα ο ΠΑΟΚ;

Δεν μπορώ να καταλάβω την «ταραχή» που μας έχει πιάσει όλους για την απόδοση της ομάδας. Συμφωνώ ότι ο ΠΑΟΚ ως τώρα δεν έχει ικανοποιήσει με το ποδόσφαιρο που παίζει αλλά ήταν αναμενόμενο ότι έτσι θα γίνει. Η ανησυχία υπήρξε και υπάρχει αν θα μπορεί να κερδίζει και ως τώρα τα πάει καλά και περιμένουμε τις επόμενες αναμετρήσεις.
Δεν μπορώ να καταλάβω πως και γιατί περίμεναν κάποιοι να δουν έναν ΠΑΟΚ να «ζωγραφίζει» μέσα στο χορτάρι και να παίρνει «αέρα» τα ματς. Από που πηγάζει αυτή η αισιοδοξία; Από το ρόστερ ή μήπως από τον προπονητή;
Μιλάμε για μία ομάδα που χτίστηκε από την αρχή. Η ενδεκάδα αποτελείται από 8-9 ποδοσφαιριστές που ήρθαν τον περασμένο χειμώνα ή το καλοκαίρι. Υπάρχουν παικτες που ήρθαν πριν δύο εβδομάδες. Η ομάδα χρειάζεται χρόνο να «δεθεί» να μάθει ο ένας παίκτης τα προτερήματα και τα μειονεκτήματα του άλλου. Χρειάζεται χρόνο να πάρει το μέταλλο του νικητή που θα μπαίνει μέσα στο «σώμα» της ομάδας από παιχνίδι σε παιχνίδι. Πως μπορούμε να περιμένουμε από ένα σύνολο  που είναι ξεκάθαρο ότι ακόμα βρίσκεται σε στάδιο προσαρμογής να «βγάζει μάτια;»  Πρέπει αρχικά να μας αρκεί να νικάει όσο καιρό βρίσκεται σε αυτό το στάδιο, με κάθε τρόπο έστω και… καταλάθος. Και την δεδομένη στιγμή ο ΠΑΟΚ το κάνει αυτό! Όχι εξαιτίας του ότι παίζει ως ομάδα και ως σύνολο αφού ακόμα δεν έχει φτάσει σε αυτό το σημείο αλλά με ατομικές «εκρήξεις» και την ποιότητα κάποιων ποδοσφαιριστών του. Μια του Στοχ, μία του Βούκιτς, μία την δεινότητα του Κλάους ή την όρεξη του Λούκας που για μένα είναι πολύ καλός ποδοσφαιριστής και το αποδυκνείει από το γεγονός ότι στους πρώτους μήνες του στην ομάδα έχει γίνει ήδη πολύ σημαντικός και από τα πόδια του περνάνε πολλές επιθέσεις και βγαίνουν αρκετά γκολ. Θα ΄ρθουν και τα άλλα…
Όσο για τον Χουμπ Στέφενς; Δεν νομίζω ότι ήρθε ως ο προπονητής «λάτρης» του όμορφου ποδοσφαίρου. Μεγάλος τεχνικός, έμπειρος, με «μάτι» στο να βλέπει και να αναδεικνύει τα ταλέντα, με ικανότητα να «διαβάζει» και να μπλοκάρει τον αντίπαλο. Σε καμία περίπτωση όμως οι ομάδες του δεν έπαιζαν ωραίο ποδόσφαιρο. Προπονητής του αποτελέσματος ήταν και είναι ο Ολλανδός. Πήρε το UEFA με τη Σάλκε παίζοντας στον ημιτελικό, σύστημα χωρίς σέντερ φορ και με τη διάσημη δήλωση να τον ακολουθεί ως σήμερα: «Αρκεί πίσω να μένει το μηδέν».
Ο Στέφενς ήρθε στον ΠΑΟΚ ως λάτρης της πειθαρχίας και της σκληρής αμυντικής λειτουργίας με το αγαπημένο του σύστημα να είναι το 4-2-3-1. Από και ως που λοιπόν περιμένετε να δείτε καμία αστρονομική μπάλα από τους ασπρόμαυρους; Είναι σαν να ερχόταν ο Ρέχαγκελ ή ο Σάντος στον ΠΑΟΚ και να περιμένατε να δείτε την ομάδα να εντυπωσιάζει με τον τρόπο ανάπτυξης της και να πετυχαίνει πολλά γκολ! Όχι δεν θα περιμένατε κάτι τέτοιο. Θε περιμένατε όμως να βλέπατε μία ομάδα «νικήτρια», σκληραγωγημένη, πειθαρχημένη, μαχητική που στο τέλος ότι και να γίνει θα κερδίζε έστω και με μισό μηδέν. Τέτοιος προπονητής είναι και ο Στέφενς και το γνωρίζαμε από την αρχή.
Οπότε τώρα δεν μπορώ να καταλάβω πραγματικά για ποιο πράγμα ανησυχούμε; Για το πρωτάθλημα; Είπαμε είναι καλό ότι η ομάδα βάζει στόχο το πρωτάθλημα, γιατί είναι ΠΑΟΚ και δεν δικαιούται να εχει άλλο στόχο και γιατί αν δεν βάλει αυτό τον στόχο δεν θα το πάρει ποτέ τοπρωτάθλημα . Και άλλωστε σε ένα πρωτάθλημα που δεν υπάρχει δεύτερος δεν μπορείς να έχεις στόχο τη δεύτερη θέση. Άλλο αυτό και άλλο αν μπορεί πραγματικά να κατακτήσει τον τίτλο. Αυτό για να γίνει άμεσα είναι πολύ δύσκολο καθώς απέναντι του ο ΠΑΟΚ έχει μία ομάδα μαθημένη στους τίτλους, δεμένη, με αρκετές εμπειρίες ως σύνολο που μεταξύ άλλων έχει και την εξωαγωνιστική βοήθεια. Ίσως λοιπόν το ότι ο Δικέφαλος έχει τον Στέφενς προπονητή και με αυτά τα χαρακτηριστικά είναι πιο θετικό και πιο πιθανόν να κάνει την «έκπληξη».
Το θέμα είναι ότι πρέπει να στηρίξουμε όλοι την ομάδα. Παίκτες και προπονητή.  Να δώσουμε την θετική μας ενέργει,α γιατί πιστεύω πάρα πολύ, ότι ο ΠΑΟΚ επειδή όντως είναι μεγάλη ομάδα για τον κόσμο του και όχι για την ομάδα του, επηρεάζεται πολύ από το περιβάλλον και την αύρα των φιλάθλων του. Η ψυχολογία του κόσμου είνα ικανή να σπρώξει στον Δικέφαλο σε επιτυχίες και σε ένδοξες στιγμές ακόμα και αν δεν είναι 100% έτοιμος για να τις «γευτεί».
Διαβάστε περισσότερα...