Άλλον ΠΑΟΚ άφησαν πίσω τους ο Πορτογάλος και ο Χιλιανός, από αυτόν των τριών προηγούμενων χρόνων. Έναν ΠΑΟΚ που προσπαθούν να κρατήσουν στα ίδια επίπεδα ο Σαλπιγγίδης και ο Πάμπλο. Αρκούν, όμως;
Στην αναμέτρηση με τον Λεβαδειακό στην Τούμπα, την πρώτη στη μετά Βιεϊρίνια και Κοντρέρας εποχή, ο ΠΑΟΚ κέρδισε άνετα. Κέρδισε, όμως, με την αύρα των δύο παικτών να πλανάται πάνω από τον αγωνιστικό χώρο, καθώς οι ίδιοι, ως φυσική παρουσία, ήταν στην κερκίδα εκείνη την ημέρα, για να χαιρετίσουν έναν κόσμο, που άνοιξε θερμά γι' αυτούς την αγκαλιά του τα προηγούμενα τρία χρόνια.
Ακολούθησαν δύο παιχνίδια έκτοτε για τους "ασπρόμαυρους". Αυτά με την Ξάνθη εκτός έδρας και τον Εργοτέλη εντός. Σε αυτά δεν υπήρχαν ούτε οι δύο αποχωρήσαντες, ούτε καν η αύρα τους. Η κεκτημένη ταχύτητα που είχε ο "Δικέφαλος" με αυτούς στη σύνθεσή του μειώθηκε αισθητά κι η εικόνα της ομάδας καμία σχέση δεν είχε με αυτή που συνήθισε το φίλαθλο κοινό -και ειδικότερα οι φίλοι του ΠΑΟΚ- την προηγούμενη τριετία.
Ο "Δικέφαλος" είναι φανερό ότι αναζητά την αγωνιστική του ταυτότητα την επομένη της αποχώρησης δύο παικτών που έκαναν μεγάλη διαφορά, τόσο στην άμυνα, όσο και στη μεσοεπιθετική γραμμή. Μάλιστα, ήταν τόσο δυνατές οι παρουσίες και των δύο, που δεν μπορεί κάποιος να πει με βεβαιότητα ποιος λείπει περισσότερο.
Οι... εναπομείναντες
Τι άφησαν πίσω τους, λοιπόν, ο Πορτογάλος και ο Χιλιανός; Μια ομάδα με βάσεις και καλή υποδομή. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Ποιοι, όμως, από αυτή την ομάδα μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά; Κατά τα φαινόμενα των πρώτων αυτών "παγωμένων" στιγμών, δύο: ο Σαλπιγγίδης και ο Γκαρσία.
Όχι ότι δεν ήταν από τους παίκτες που έκαναν τη διαφορά και πριν, όμως, τώρα, και εξ ανάγκης μπορεί να πει κανείς, βγήκαν ακόμη περισσότερο μπροστά και παίρνουν όλη την ομάδα στην πλάτη τους. Υπάρχουν κι άλλοι, όπως ο Φωτάκης, ο Λίνο, ο Μαλεζάς, ο Λάζαρ, υπό συνθήκες κι ο Ίβιτς, αλλά γεγονός είναι ότι "Σάλπι" και Πάμπλο έχουν ένα ρόλο παραπάνω.
Ο ΠΑΟΚ, πλέον, περιμένει πολλά από αυτούς τους δύο. Τόσα πολλά, που είναι περισσότερο από αναγκαίο να γίνει σοβαρή προσπάθεια να κρατηθεί ο πρώτος και να γίνει μια καλή πρόταση στον δεύτερο για ανανέωση της συνεργασίας, έστω για ένα χρόνο, καθώς το συμβόλαιό του τελειώνει το ερχόμενο καλοκαίρι.
Να πιάσουν τόπο οι "θυσίες"
Στο μεταξύ, το ζητούμενο νούμερο ένα αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ είναι να πιάσουν τόπο οι "θυσίες" των δύο που αποχώρησαν και άφησαν κενά δυσαναπλήρωτα τη δεδομένη στιγμή πίσω τους. Οι δύο αποχωρήσεις όχι μόνο έχουν ρίξει το μπάτζετ, αλλά έφεραν και ζεστό χρήμα στο ταμείο (ειδικά αυτή του Βιεϊρίνια), οπότε το μεγάλο στοίχημα τώρα είναι να ορθοποδήσει οικονομικά η ομάδα.
Από 'κει και πέρα, η παρουσία τους για ικανό χρονικό διάστημα στην Τούμπα έχει δημιουργήσει πρότυπα κι έχει αφήσει παρακαταθήκη για το μέλλον. Μέσα από τον Βιεϊρίνια φάνηκε πώς μπορεί ένας παίκτης, αν δουλευτεί σωστά, να γίνει χρησιμότατος για μια ομάδα, και μέσα από τον Κοντρέρας πώς οφείλουν να δουλεύουν οι επαγγελματίες.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτά τα δεδομένα, τώρα που είναι νωπή ακόμη η εικόνα των δύο. Ταλέντο υπάρχει από πίσω, οπότε εκείνο που απαιτείται είναι σκληρή δουλειά, σωστή μέθοδος και ολοκληρωμένος προγραμματισμός. Ο "Δικέφαλος" βρίσκεται στο μεταίχμιο της σύγχρονης ιστορίας του κι είναι στο χέρι του να βρει το δρόμο του.
Διαβάστε περισσότερα...
Στην αναμέτρηση με τον Λεβαδειακό στην Τούμπα, την πρώτη στη μετά Βιεϊρίνια και Κοντρέρας εποχή, ο ΠΑΟΚ κέρδισε άνετα. Κέρδισε, όμως, με την αύρα των δύο παικτών να πλανάται πάνω από τον αγωνιστικό χώρο, καθώς οι ίδιοι, ως φυσική παρουσία, ήταν στην κερκίδα εκείνη την ημέρα, για να χαιρετίσουν έναν κόσμο, που άνοιξε θερμά γι' αυτούς την αγκαλιά του τα προηγούμενα τρία χρόνια.
Ακολούθησαν δύο παιχνίδια έκτοτε για τους "ασπρόμαυρους". Αυτά με την Ξάνθη εκτός έδρας και τον Εργοτέλη εντός. Σε αυτά δεν υπήρχαν ούτε οι δύο αποχωρήσαντες, ούτε καν η αύρα τους. Η κεκτημένη ταχύτητα που είχε ο "Δικέφαλος" με αυτούς στη σύνθεσή του μειώθηκε αισθητά κι η εικόνα της ομάδας καμία σχέση δεν είχε με αυτή που συνήθισε το φίλαθλο κοινό -και ειδικότερα οι φίλοι του ΠΑΟΚ- την προηγούμενη τριετία.
Ο "Δικέφαλος" είναι φανερό ότι αναζητά την αγωνιστική του ταυτότητα την επομένη της αποχώρησης δύο παικτών που έκαναν μεγάλη διαφορά, τόσο στην άμυνα, όσο και στη μεσοεπιθετική γραμμή. Μάλιστα, ήταν τόσο δυνατές οι παρουσίες και των δύο, που δεν μπορεί κάποιος να πει με βεβαιότητα ποιος λείπει περισσότερο.
Οι... εναπομείναντες
Τι άφησαν πίσω τους, λοιπόν, ο Πορτογάλος και ο Χιλιανός; Μια ομάδα με βάσεις και καλή υποδομή. Αυτό είναι αναμφισβήτητο. Ποιοι, όμως, από αυτή την ομάδα μπορούν πραγματικά να κάνουν τη διαφορά; Κατά τα φαινόμενα των πρώτων αυτών "παγωμένων" στιγμών, δύο: ο Σαλπιγγίδης και ο Γκαρσία.
Όχι ότι δεν ήταν από τους παίκτες που έκαναν τη διαφορά και πριν, όμως, τώρα, και εξ ανάγκης μπορεί να πει κανείς, βγήκαν ακόμη περισσότερο μπροστά και παίρνουν όλη την ομάδα στην πλάτη τους. Υπάρχουν κι άλλοι, όπως ο Φωτάκης, ο Λίνο, ο Μαλεζάς, ο Λάζαρ, υπό συνθήκες κι ο Ίβιτς, αλλά γεγονός είναι ότι "Σάλπι" και Πάμπλο έχουν ένα ρόλο παραπάνω.
Ο ΠΑΟΚ, πλέον, περιμένει πολλά από αυτούς τους δύο. Τόσα πολλά, που είναι περισσότερο από αναγκαίο να γίνει σοβαρή προσπάθεια να κρατηθεί ο πρώτος και να γίνει μια καλή πρόταση στον δεύτερο για ανανέωση της συνεργασίας, έστω για ένα χρόνο, καθώς το συμβόλαιό του τελειώνει το ερχόμενο καλοκαίρι.
Να πιάσουν τόπο οι "θυσίες"
Στο μεταξύ, το ζητούμενο νούμερο ένα αυτή τη στιγμή στον ΠΑΟΚ είναι να πιάσουν τόπο οι "θυσίες" των δύο που αποχώρησαν και άφησαν κενά δυσαναπλήρωτα τη δεδομένη στιγμή πίσω τους. Οι δύο αποχωρήσεις όχι μόνο έχουν ρίξει το μπάτζετ, αλλά έφεραν και ζεστό χρήμα στο ταμείο (ειδικά αυτή του Βιεϊρίνια), οπότε το μεγάλο στοίχημα τώρα είναι να ορθοποδήσει οικονομικά η ομάδα.
Από 'κει και πέρα, η παρουσία τους για ικανό χρονικό διάστημα στην Τούμπα έχει δημιουργήσει πρότυπα κι έχει αφήσει παρακαταθήκη για το μέλλον. Μέσα από τον Βιεϊρίνια φάνηκε πώς μπορεί ένας παίκτης, αν δουλευτεί σωστά, να γίνει χρησιμότατος για μια ομάδα, και μέσα από τον Κοντρέρας πώς οφείλουν να δουλεύουν οι επαγγελματίες.
Ο ΠΑΟΚ πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτά τα δεδομένα, τώρα που είναι νωπή ακόμη η εικόνα των δύο. Ταλέντο υπάρχει από πίσω, οπότε εκείνο που απαιτείται είναι σκληρή δουλειά, σωστή μέθοδος και ολοκληρωμένος προγραμματισμός. Ο "Δικέφαλος" βρίσκεται στο μεταίχμιο της σύγχρονης ιστορίας του κι είναι στο χέρι του να βρει το δρόμο του.
